In de krant van zaterdag (BN de Stem, 27 november 2010) heeft de Roosendaalse wethouder Kees Jongmans samen met een tweetal kompanen zijn visie gegeven op de toekomstige jeugdzorg. De visie van de wethouder is belangrijk omdat de regie op de jeugdzorg bij de gemeente komt te liggen. De visie van de wethouder is ook verontrustend. Hij geeft in het artikel namelijk aan eigenlijk geen idee te hebben waar het in de jeugdzorg over gaat. Hij denkt dat het gaat om goed onderwijs. En om het beantwoorden van ‘grote en kleine vragen waar kinderen en ouders (ook Jongmans zelf zegt hij) tegenaan lopen’. Hij denkt dat het gaat om talentontwikkeling. Hij eindigt het artikel dan ook met te stellen dat we op moeten houden met het denken in ‘probleemkinderen’ en dat we af moeten van het begrip ‘zorg’ in het omgaan met ouders en kinderen. Jongmans geeft aan in een andere wereld te leven. In een wereld van pais en vree, waar ouders wel wat opvoedingsvragen kunnen hebben, die dan goed beantwoord moeten worden, maar dat is het dan ook wel. De echte wereld ziet er echter heel anders uit. Daar raken kinderen soms echt tussen wal en schip. Jaarlijks worden meer dan 50.000 kinderen aangemeld bij het Advies en meldpunt Kindermishandeling Jaarlijks krijgen meer dan 100.000 kinderen een indicatie omdat ze intensieve zorg nodig hebben. Dan hebben we het over kinderen die sexueel misbruikt worden, die in gescheiden gezinnen niet meer in het nieuwe gezin van moeder en niet meer in dat van vader passen. Situaties waarin sprake is van huiselijk geweld, verwaarlozing. Soms ook gewoon van onmacht van ouders. Dat moet de wethouder niet bagatelliseren. Dat is veel meer dan het beantwoorden van een paar opvoedingsvragen van papa Jongmans. De gemeente krijgt een belangrijke rol in de jeugdzorg. Dan moeten de verantwoordelijken weten waarover ze het hebben. Ik nodig de wethouder graag uit om met mij eens een dagje op werkbezoek te gaan.
Ada Oudhof, SP-fractie gemeenteraad Roosendaal
